คนไทยจำนวนมากอยากได้ปริญญาแต่ไม่อยากได้ปัญญา
ท่าน ว. วชิรเมธี
ค่านิยมทางการศึกษามองกันอย่างตื้นๆนี่เอง
ปริญญาจึงเป็นเพียงแค่เครื่องมือในการแสดงสถานภาพทางสังคม
ที่เอาไว้อวดกันแค่นั้นเอง
ป้ายกำกับ: ข้อคิดดีๆ
ข้อคิดดีๆ (จากฟอร์เวิร์ดเมล์เก่า ๆ)
– ก้อนหิน ต้องยกถึงรู้ว่าหนักแค่ไหน เมื่อรู้แล้วทำไมถึงถือไว้อีกล่ะ… เช่นเดียวกับ ”ปัญหา”
– ความกังวล เป็นความรู้สึกที่ไม่ควรเกิดขึ้นในสองวัน คือ… วันวาน และวันพรุ่งนี้
– การกระทำอาจไม่ได้ลงเอยด้วยความสุขทุกครั้ง
แต่คงไม่มีความสุขครั้งใดที่เกิดขึ้นมาโดยไม่มีการกระทำ
– การให้ในสิ่งที่ตนเองไม่ต้องการ… ไม่ใช่การให้
– อย่ากลัวที่จะก้าวช้าๆ แต่จงกลัวที่จะอยู่เฉยๆ
– กำปั้น เป็นอวัยวะที่ใช้สมองสั่งการน้อยที่สุด
– โกรธคนอื่น เหมือนการเผาบ้านตัวเองเพื่อกำจัดหนูตัวหนึ่ง
– คนเก่งไม่ใช่คนที่พูดได้หลายภาษา แต่เป็นคนที่ยอมรับฟังสักภาษา
– คนที่ควรคบ คือ คนที่ยอมคบกับคนที่ไม่น่าคบ
– คนรักไม่ใช่แค่คนที่คุณจะใช้ชีวิตอยู่ด้วย
แต่เป็นคนที่คุณไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ถ้าไม่มีคนคนนี้
– ครู เป็นผู้ที่เปิดประตู… แต่นักเรียนต้องเดินเข้าไปเอง
– หากเราควบคุมเงินไม่ได้ มันจะมาควบคุมเราแทน
– ความสามารถทำให้คุณไปถึงจุดสูงสุด แต่ความอ่อนน้อมทำให้คุณอยู่จุดนั้นได้นานสุด
– ความสำเร็จ มาจากส่วนผสมที่ดีระหว่าง “โอกาส” และ “การเตรียมตัว”
– ความสำเร็จของใครบางคนอาจอยู่แค่เอื้อม… แต่กลับไม่เคยได้มันมา เพราะไม่รู้จักไขว่คว้า
– ความสุขเกิดกับตัวเองได้ หากทำให้เกิดกับคนอื่นก่อน
– ความฉลาด เปรียบประดุจชุดชั้นในที่ทุกคนจำเป็นต้องสวมใส่ แต่ไม่จำเป็นต้องโอ้อวด
– “ความดี” เป็นการลงทุนประเภทเดียวที่ไม่เคยทำให้ใครล้มละลาย
– คนฉลาด คือ คนยอมรับและรู้ว่าตนเองโง่แค่ไหน
– ความล้มเหลว เกิดได้สองแบบ คือ จากคนที่ทำโดยไม่รู้จักคิด และจากคนที่คิดโดยไม่รู้จักทำ
– ความหิวเป็นเครื่องปรุงรสอาหารที่ดีที่สุดและถูกที่สุด
เพราะอาหารที่อร่อยที่สุด คือ อาหารที่เรากินตอนหิวที่สุด
– ความเอื้อเฟื้อ เป็นถ้วยแกงใบเล็กๆที่ใส่อาหารได้ไม่มีวันหมดและไม่มีวันบูด
– คำถามที่โง่ที่สุด คือ คำถามที่ไม่ได้ถาม
– เงาไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว เพราะแสดงว่ามีแสงสว่างอยู่ใกล้ๆ
– นายจ้างไม่ได้เป็นคนจ่ายเงินเดือน แค่ถือเงินไว้ชั่วคราวเท่านั้น
ลูกจ้างต่างหากที่เป็นคนทำงานหาเงินมาจ่ายให้ตัวเอง
– ใจเหมือนร่มชูชีพ ตรงที่จะทำงานเมื่อเปิดออกเท่านั้น
– รู้มากแค่ไหน คงไม่สำคัญเท่ากับว่า… เอาไปใช้มากแค่ไหน
– ช่องว่าง เป็นสิ่งอันตราย… หากมันอยู่ระหว่างหูทั้งสองข้าง
– ชีวิต… ไม่ใช่คำถามที่มีคำตอบ แต่เป็นเหตุการณ์ที่มีประสบการณ์
– ดิกชันนารีเป็นที่ที่เดียวซึ่งคำว่า “SUCCESS” จะมาก่อนคำว่า “WORK”
– ตัดสินใจว่าไม่เลือก ถือว่าเป็นทางเลือกอย่างหนึ่ง
– จะก้าวกระโดดได้ไกลขึ้น คุณต้องถอยหลังก่อน
– ถนนสู่ความสำเร็จ มักขุดซ่อมกันทั้งปี
– ทองคำแค่หนึ่งสลึงที่หล่นหายอาจเอากลับคืนมาได้
แต่เวลาแม้วินาที่เดียวที่หายไป คงไม่มีทางเอากลับมาได้แน่
– เป่าเทียนของคนอื่นให้ดับ ไม่ทำให้เทียนของคุณสว่างมากขึ้น
– “นิสัยเสีย” สามารถซ่อมได้โดยใช้ “ความตั้งใจ” เป็นอะไหล่
– บางสิ่งของชีวิตไม่จำเป็นต้องจำ ถ้ามันทำให้เจ็บ
แต่บางสิ่งก็ควรจะเก็บ ถ้ามันเป็นความเจ็บที่น่าจำ
– บุหรี่ คือ ใบยาสูบพันด้วยกระดาษ โดยมีไฟติดอยู่ข้างหนึ่ง และมีคนโง่อยู่อีกข้างหนึ่ง
– เบิ่งตาให้กว้างก่อนแต่งงาน และหรี่ลงครึ่งหนึ่งหลังแต่ง
– การไปวัดเฉยๆ ไม่ทำให้เรากลายเป็นคนดีขึ้นมาได้
เหมือนแค่ไปอู่ซ่อมรถคงไม่ทำให้เรากลายเป็นช่างได้
– รอยยิ้ม เป็นการศัลยกรรมใบหน้าที่ดีที่สุดและถูกที่สุด
– สันดาน เปรียบเสมือนเตียงนอนแสนสบายที่ลงไปน้อยง่าย แต่ลุกขึ้นยาก
– เสียงนาฬิกาปลุก… ไม่น่ารำคาญหรอก จงดีใจที่ได้ยิน
เพราะอย่างน้อยก็ทำให้เรารู้ว่ายังมีชีวิตอยู่ในเช้าวันใหม่
– “การหายใจ” เป็นปัจจัยหลักของชีวิต สิ่งอื่นๆนอกเหนือจากนี้ คือ อุปกรณ์เสริมเท่านั้น
– หัวหน้า คือ คนที่ใช้ “หัว” คิดมากกว่าใคร และใช้ “หน้า” ออกรับแทนลูกน้อง
– คนอาจสงสัยในสิ่งที่คนพูด แต่เขาจะเชื่อในสิ่งที่คุณทำ
– ในโลกนี้ไม่มีอะไรได้มาฟรี แม้แต่ลมหายใจเรายังต้องออกแรงสูดเข้ามา
– แปลกไหม… ตัวเองอยู่กับตัวเองทุกวัน กลับไม่เชื่อตัวเอง
ส่วนหมอดู เจอกันวันเดียว กลับเชื่อคำทำนาย