สำหรับคนที่เพิ่งพยายามทำ Startup อย่างผม เรื่องแบบนี้ยังไม่มีประสบการณ์ตรง ยังไปไม่ถึงในจุดนั้น ก็คงต้องศึกษาจากประสบการณ์ของคนที่เค้าเคยผ่านจุดนั้นมาแล้วซึ่งเค้าได้เตือนเอาไว้ และเพื่อเตือนตัวเองไว้ในวันนึงว่าเรื่อง Cash flow นั้นเป็นเรื่องที่สำคัญมาก ถ้าอยากให้ธุรกิจของเรายืนได้ยาวๆ เลยเอามาแปะไว้ซะหน่อย
ที่มา http://isriya.com/node/4108/burn-rate
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา Marc Andreessen แห่ง a16z ออกมาโพสต์เตือนสภาวะ “ฟองสบู่ 2.0” ของวงการ startup ในซิลิคอนวัลเลย์
ประเด็นที่เขาเตือนนั้นน่าสนใจมาก นั่นคือเรื่อง burn rate หรือ “ค่าใช้จ่ายต่อเดือน” ของ startup ที่ยังไม่มีรายรับ
Andreessen ยกบทความของนักลงทุนสองคนคือ Bill Gurley จาก Benchmark Capital และ Fred Wilson จาก Union Square Ventures ที่เขียนถึงเรื่องนี้
ประเด็นที่ Fred Wilson บอกคือ startup ซิลิคอนวัลเลย์ (รวมถึงที่อื่นๆ ด้วย แต่เน้นซิลิคอนวัลเลย์เป็นหลัก) มักให้ความสำคัญกับ “valuation” หรือมูลค่าบริษัทตามราคาหุ้น (ที่จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตามรอบของการระดมทุน) ซึ่งเขามองว่ามันเป็นตัวเลขในอากาศ ถ้าน้อยไปก็สามารถเพิ่มได้ไม่ยากนัก แต่อันที่ควรจะใส่ใจคือ “burn rate” หรือ “อัตราการเผาเงิน” ซึ่งเป็นของจริง
ส่วน Gurley เตือนว่า startup ยุคนี้ใช้เงินมากเกินไป อาการจะคล้ายกับปี 1999 ก่อนฟองสบู่ดอทคอมแตก เหตุผลที่ใช้เงินเปลืองเป็นเพราะได้เงินมาง่าย (ต้นทุนการเงินต่ำ หรือ low cost capital) นักลงทุนอยากจ่ายเพื่อเกาะกระแส startup บูม แต่สำหรับ startup ที่ยังไม่มีรายได้จริงๆ เข้ามา ถ้ายังใช้เงินเยอะขนาดนี้แล้วฟองสบู่แตก บริษัทก็จะล่มสลายลงแทบจะทันที
Gurley บอกว่าสัญญาณเตือนที่น่าสนใจคือเจ้าของตึกในซานฟรานซิสโก เริ่มเจรจาให้ startup ที่มาเช่าตึกเซ็นสัญญาเช่านาน 10 ปี ซึ่งเป็นสัญญาณว่าวงการอสังการิมทรัพย์มองว่าฟองสบู่ใกล้แตกแล้ว ทำให้ “อัตราค่าเช่า” ในอนาคตไม่น่าจะขึ้นสูงไปกว่านี้อีก จึงพยายามผูกมัดให้ startup (ซึ่งในที่นี้คือผู้เช่า) จ่ายค่าเช่าในราคาปัจจุบัน (ที่น่าจะสูงที่สุดแล้ว) ไปอีก 10 ปีให้ได้
Andreessen มีมุมมองคล้ายๆ กันคือถ้าตลาดทุนถึง “ขาลง” เมื่อใด startup ที่มี burn rate เยอะๆ จะ “ระเหย” (vaporized) ไปในทันที
เขาแยกแยะข้อเสียของสภาวะที่ burn rate มากๆ ไว้ดังนี้
เนื่องจากตัวผมเองก็เคยผ่านสภาวะการณ์ burn rate สูงๆ มาแล้วเลยรู้ซึ้งในประเด็นนี้ (และจากประสบการณ์ของเพื่อนๆ ในวงการผู้ประกอบการก็มาแนวเดียวกันหมด)
จริงๆ เรื่องนี้วงการผู้ประกอบการเขาสอนกันมานานแสนนานแล้วว่า cash flow เป็นเรื่องสำคัญที่สุด (แต่เราไม่ค่อยจะนึกถึงมันมากนักในช่วงขาขึ้น)
การลดค่าใช้จ่ายไม่ใช่เรื่องง่ายโดยเฉพาะเรื่องของคน และการหาเงินทุนเพิ่มในช่วงที่ต้องการเงินก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะต้องใช้เวลา ดังนั้น วิธีการที่ดีที่สุดในฝั่งของ burn rate คือทำตัวให้ lean ที่สุดเท่าที่จะทำได้ในแง่ค่าใช้จ่ายประจำ เพื่อให้สามารถปรับตัวหรือพลิกแพลงตามสภาพการณ์ ณ เวลานั้นได้ง่ายที่สุดครับ (การทำตัว lean ยังมีผลช่วยให้มีเงิน cash flow ในมือเยอะขึ้นอย่างที่ควรจะมีด้วย ไม่เสียเงินไปกับสิ่งที่ไม่จำเป็นต้องเสีย)
เมื่อวันพุธที่ 1 ตุลาคม 2557 ผมได้ไปร่วมงานของ True Incube งานนี้ด้วย ตอนที่คุณ Jeffrey Char พูด ผมนั่งฟังเพียงอย่างเดียวไม่ได้จดรายละเอียดไว้ เพียงแต่โน้ตจุดสำคัญเพื่อเก็บไว้ทบทวน เพราะมัวแต่เตรียมตัวขึ้น pitch ในช่วง Co-founder dating (ไม่ได้เตรียมตัวมาก่อนเพราะจำวันผิด มารู้ตัวตอน 15.30น. แล้ว ซึ่งงานจะเริ่ม 18.00น. แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจไม่ขึ้น pitch เพราะตอนนั้นพยายามขายไอเดียเพื่อชักชวนคุณ Art และคุณ Aun มาร่วมทีม) โชคดีที่ทาง blognone เอามาลงไว้ที่ https://www.blognone.com/node/61146 ผมเลยเอามาเก็บไว้ซะหน่อย เพื่อเก็บไว้ทบทวน
ในงานแถลงข่าวของ True Incube เมื่อวานนี้ มีพาร์ทเนอร์ร่วมจัดงานคือคุณ Jeffrey Char ซีอีโอของ J-Seed Ventures บริษัทลงทุนด้านเทคโนโลยีจากญี่ปุ่น มาร่วมบรรยายด้วย
คุณ Jeffrey เป็นผู้ประกอบการด้านเทคโนโลยีของญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์สูง เปิดบริษัทมาแล้ว 15 แห่ง ภายหลังผันตัวมาเป็นนักลงทุน และเดินสายบรรยายเรื่องผู้ประกอบการตามสถาบันการศึกษาทั่วโลก
หัวข้อการบรรยายของคุณ Jeffrey Char พูดเรื่อง “หลุมพราง 7 ประการของสตาร์ตอัพ” (7 Pitfalls That Can Kill Your Startup) น่าจะเป็นประโยชน์กับผู้ประกอบการในบ้านเรา
คุณ Jeffrey บอกว่าสอนวิชาสตาร์ตอัพมาเยอะ เจอปัญหาที่ซ้ำๆ กัน เลยอยากนำเสนอประเด็นพวกนี้ให้สตาร์ตอัพรุ่นใหม่ๆ ได้เรียนรู้ไว้ จะได้ไม่ทำพลาดซ้ำกันอีก
อย่างแรกสุดเลยคือสตาร์ตอัพมักคิดว่า “ไอเดีย” ของตัวเองเจ๋งมาก และหลงใหลในไอเดียของตัวเอง จนละเลยความเป็นจริงทางธุรกิจ ซึ่งคุณ Jeffrey แนะนำว่าควรเริ่มต้นจาก “ปัญหา” ไม่ใช่ “ไอเดีย” ให้ดูก่อนว่าเรื่องที่เราสนใจมีปัญหาอะไร แล้วค่อยหาวิธีแก้ปัญหานั้น
การเริ่มต้นที่ “ปัญหา” จะช่วยให้เราอยู่กับโลกความเป็นจริงมากขึ้น เพราะปัญหามีอยู่จริง (แค่ยังไม่ถูกแก้ไข) แต่ไอเดียนั้นไม่รู้เลยว่าจะใช้งานได้จริงหรือไม่
ประเด็นที่สองต่อเนื่องมาจากประเด็นแรก คือเรารีบลงมือสร้างผลิตภัณฑ์เร็วเกินไป กระบวนการที่ถูกต้องคือทดสอบ “ปัญหา” ก่อนว่ามันมีจริงหรือไม่ มันร้ายแรงแค่ไหน ข้อสันนิษฐานต่างๆ ของเราถูกต้องหรือไม่ จากนั้นค่อยลงมือสร้างผลิตภัณฑ์
หลุมพรางประการที่สามคือเรามัวแต่ไปจดจ่อกับการสร้าง “ผลิตภัณฑ์ที่สมบูรณ์” ซุ่มทำอยู่นาน พอทำเสร็จแล้วพบว่าไม่มีใครสนใจเราเลย
กระบวนการพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่ถูกต้องคือค่อยเป็นค่อยไป สร้างต้นแบบขั้นต่ำ (MVP หรือ minimum viable product) ขึ้นมาก่อน แล้วค่อยๆ รับฟังความเห็นจากลูกค้า ก่อนจะปรับปรุงผลิตภัณฑ์ของเราไปเรื่อยๆ วิธีนี้จะช่วยให้เราอยู่กับโลกความเป็นจริงได้ดีขึ้น
ประการที่สี่ ระดมทุนเร็วเกินไป คุณ Jeffrey บอกว่าการได้เงินมาเร็วเกินไปทำให้เราใช้เงินเปลือง และ “สิ้นเปลืองความสัมพันธ์” (burn relations) ของเรากับคนที่ควรจะพึ่งพิงได้ไปอย่างที่ไม่สมควรจะเป็น
ทางแก้ปัญหาก็ให้กลับไปที่ข้อแรกคือ กลับไปโฟกัสที่ปัญหาก่อน ถ้ายังหาวิธีแก้ปัญหาไม่ได้จริง อย่าเพิ่งระดมทุน
หลุมพรางอย่างที่ห้า ขยายตัวเร็วเกินไป เป็นประเด็นที่ควบคู่ไปกับการระดมทุนเร็วเกินไป
คุณ Jeffrey เล่าประสบการณ์ว่าเขาเคยเปิดบริษัทแห่งหนึ่ง ตอนเดือนกุมภาพันธ์ยังไม่มีพนักงานเลย พอถึงเดือนธันวาคม มีพนักงานมากถึง 100 คน อัตราการเติบโตขนาดนี้คุมไม่ได้ สุดท้ายบริษัทนี้เจ๊ง
หลุมพรางอย่างที่หก วัฒนธรรมองค์กร
คุณ Jeffrey แนะนำให้สร้างวัฒนธรรมองค์กรที่ดีขึ้นมา เพราะจะมีประโยชน์มากในระยะยาว องค์กรที่มีวัฒนธรรมแข็งแรงจะมีขั้นตอนการตัดสินใจน้อย คนในองค์กรจะระลึกถึงวัฒนธรรมองค์กรเสมอแล้วตัดสินใจได้ว่าควรทำหรือไม่ควร ทำอะไร
เทคนิคการสร้างวัฒนธรรมองค์กรคือเลือกคำที่เราอยากให้เกิดเป็นค่านิยมของ องค์กรมาสัก 1-2 คำ แล้วพูดย้ำเรื่องนี้อยู่เสมอเพื่อให้คนทั้งองค์กรจดจำได้ ส่วนค่านิยมจะเป็นอะไรนั้นแตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับรูปแบบธุรกิจ
หลุมพรางอย่างสุดท้าย จงสร้างทีมที่มีทักษะแตกต่างหลากหลาย เพราะการสร้างธุรกิจจำเป็นต้องใช้ทักษะหลายๆ อย่าง เราไม่ควรนำเพื่อนร่วมทีมที่มีทักษะประเภทเดียวกันมาเป็นผู้ร่วมก่อตั้ง
คุณ Jeffrey แนะนำให้เราหัดทำความรู้จักกับคนหลายๆ ประเภท ถึงแม้จะฝืนอยู่บ้างในช่วงแรกๆ เพราะธรรมชาติของคนมักนิยมคุยกับคนที่สนใจหัวข้อเดียวกันมากกว่า แต่ถ้ามองถึงประโยชน์ระยะยาวแล้ว ก็ควรเป็นเพื่อนกับคนหลายๆ แบบ
คอร์ส How to Start a Startup นี้เป็นคอร์สของมหาวิทยาลัย Standford ซึ่งเชิญคนที่ประสบความสำเร็จในวงการ Startup ของอเมริกามาสอน และเปิดโอกาสให้คนทั่วไปเข้าเรียนได้ฟรี สามารถเข้าไปเรียนได้ที่ http://startupclass.samaltman.com
Lecture 1: Welcome, and Ideas, Products, Teams and Execution Part I, Why to Start a Startup
สอนโดย Sam Altman , Dustin Moskovitz
Lecture 2: Ideas, Products, Teams and Execution Part II
สอนโดย Sam Altman
Lecture 3: Counterintuitive Parts of Startups, and How to Have Ideas
สอนโดย Paul Graham
Lecture 4: Building Product, Talking to Users, and Growing
สอนโดย Adora Cheung
Lecture 5: Business Strategy and Monopoly Theory
สอนโดย Peter Thiel
Lecture 6: Growth
สอนโดย Alex Schultz
ช่วงนี้คอยติดตามคอร์สนี้ http://startupclass.samaltman.com/ พอดีว่ามีคนสรุป Quote จากคอร์สนี้ เลยเอามาแปะซะหน่อย
ที่มา : https://www.facebook.com/techstartupth/
11 ประโยคเด็ดจาก How to start a start up ซึ่งเป็นคลาสสอน startup ที่ stanford โดยกลุ่มคนที่ประสบความสำเร
แอดมินเห็นว่ามีประโยชน์มาก
คาบแรก Ideas, Products, Teams and Execution, Part I
ผู้สอน Sam Altman (YCombinator President), Dustin Moskovitz (Co-Founder of Facebook)
1. คุณไม่ควรจะเริ่มทำ startup เพียงเพราะอยากได้เงิน โลกนี้มีหลากหลายวิธีในการห
2. โลกอยากให้คุณสร้างอะไรซักอ
3. Startup ที่ประสบความสำเร็จมักจะเริ
4. คุณควรจะมีไอเดียก่อนเริ่มท
5. คุณต้องการทำในสิ่งที่ตลาดจ
6. ถ้าคุณสร้างสิ่งที่คุณต้องก
7. ถ้าการอธิบายสินค้าหรือบริก
8. อีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญมากๆ ในการทำ startup คือการหา co-founder ที่ดี คุณต้องรู้จักออกไปพบปะผู้ค
9. เวลา startup ที่ประสบความสำเร็จเล่าถึงเ
10. การสร้างอะไรซักอย่างที่ผู้
11. ไอเดียเจ๋งๆ จะฟังดูแย่ในตอนแรก ส่วนไอเดียที่ดีจริงๆ จะฟังดูไม่น่าขโมยมาทำ – ไอเดียที่ดีๆ และใครๆ ก็มองออกจะถูกบริษัทใหญ่ๆ เอาไปทำอยู่แล้ว ส่วน startup มักจะทำอะไรที่ดูบ้าบอแต่จร
11 ข้อนี้คือจากคาบเดียวนะครับ
“Great products win”
ดูเต็มๆ ได้ที่นี่ http://www.youtube.com/
http://venturebeat.com/
มาลองดูแนวทางการพัฒนา Mobile App จากทีมงานของ facebook กันหน่อย
ที่มา http://www.somkiat.cc/how-facebook-make-mobile-app/
ในงาน @Scale Conference
ทีมพัฒนา Mobile application ของ Facebook ได้มาพูดเกี่ยวกับ
การพัฒนาระบบเพื่อให้สามารถทำงานได้บนมือถือและ network ต่างๆ ทั่วโลกได้
มาดูกันว่าทีมพัฒนาของ Facebook ทำการพัฒนา สร้าง product กันอย่างไร
เพื่อรองรับการใช้งานจากคนทั้งโลกกันอย่างไร
เรื่องความเร็ว network ของมือถือ
ซึ่งเป็นปัญหาแรกๆ ที่พบเจอ โดยสรุปได้ว่า
Not everyone is on a fast
Not everyone has a large screen
Not everyone is on a fast network
สิ่งที่ต้องจัดการประกอบไปด้วย 3 เรื่องคือ
รูปแบบที่ใช้สำหรับรูปภาพคือ WebP
ซึ่งสร้างด้วยทีมของ Google ในปี 2010
จากข้อมูลของการใช้งาน Facebook for Android นั้นพบว่า 85% คือรูปภาพ
และ Facebook messenger นั้นพบว่า 67% คือรูปภาพ
ดังนั้น ถ้าสามารถลดขนาดของรูปภาพได้
ก็จะทำให้ application ทำงานได้เร็วขึ้น
ดังนั้นสิ่งที่ทีมพัฒนาต้องทำมีดังนี้
สิ่งแรกคือ การส่งข้อมูลที่เหมาะสมมาให้ผู้ใช้งาน
หมายความว่า จะทำการตรวจสอบก่อนว่าผู้ใช้งานนั้นเป็นอย่างไร
เช่นมีความเร็วของ network ความสามารถของมือถือ หรือ tablet และ ขนาดของหน้าจอ เป็นต้น
ทำให้ server สามารถเลือกข้อมูลที่เหมาะสมได้ เช่น ขนาดของภาพ
จะได้ไม่เปลือง bandwidth และ เปลืองเวลาในการรอของผู้ใช้งาน
แต่ในปัจจุบันเรื่องขนาดหน้าจอที่ใหญ่ และ ละเอียดขึ้น
ส่งผลให้ต้องส่งรูปภาพที่ละเอียด และ ขนาดใหญ่ขึ้น
ซึ่งวิธีการนี้อาจจะไม่ค่อยมีประสิทธิภาพเท่าไรนัก
แต่โดยรวมแล้วถือว่าคุ้มกับการลงมือทำ
สิ่งต่อมาคือ การเปลี่ยนรูปแบบของรูปภาพมาอยู่ในรูปแบบ WebP
ซึ่งสามารถลดขนาดของภาพ JPEG ลงไปได้ 7% เมื่อต้องการคุณภาพเท่ากัน
แต่ถ้าทำการเปลี่ยนแปลงค่าต่างๆ เช่นคุณภาพ สามารถลดขนาดภาพลงไปมากกว่า 30%
สามารถลดขนาดภาพลงไปมากกว่า 80% ของรูป PNG
เป็นการปรับปรุงที่ได้ผลดีมากมาย
สำหรับใน Android เวอร์ชั่นเก่าๆ ที่ไม่สนับสนุน WebP นั้น
ใช้วิธีการส่งข้อมูลเป็น WebP แต่ในการแสดงผลยังเป็น JPEG อยู่
สิ่งหนึ่งที่ทางทีมพัฒนาได้เรียนรู้ก็คือ อย่าตัดสินเรื่องความเร็วของ Network ต่างๆ
ตาม technology เช่น 2G, 3G, LTE และ WIFI เป็นต้น
เพราะว่า แต่ละประเทศมันมีความเร็วที่แตกต่างกันมากพอสมควร
ดังนั้น สิ่งที่นำมาใช้ในการตัดสินใจก็คือ
การวัดจากความเร็วจากผู้ใช้งานที่เกิดขึ้นจริงๆ ณ ขณะนั้น
โดยจะวัดจากความเร็วของ network ที่ใช้งานตอนนั้น
ซึ่งทุกๆ response ที่ส่งกลับมาจาก server ของ Facebook
จะมี RTT (Round Trip Time) มาให้เสมอ เพื่อใช้ประมาณเวลาการรับส่งข้อมูล
และการตัดสินใจว่าจะส่งข้อมูลมาให้ด้วยคุณภาพสูงหรือต่ำเพียงใด
แบ่งออกเป็น 4 ระดับคือ
เมื่อรู้คุณภาพของ network แล้ว สิ่งที่จะต่อไปที่ต้องทำก็คือ
ในการทดสอบนั้น ทีมพัฒนาได้สร้างระบบภายในที่เรียกว่า Air Traffic Control ขึ้นมา
เพื่อจำลองรูปแบบต่างๆ ของ network
ทำให้เจอปัญหาที่ไม่คาดคิด บนระบบ network ที่ช้าได้อย่างรวดเร็ว
ซึ่งทำให้แก้ไขได้อย่างรวดเร็ว
เนื่องจากปัญหาความเร็วของ Network ดังนั้นระบบอาจจะต้องทำการดึงข้อมูลบางอย่าง
ที่ยังไม่ถูกใช้งานมาเก็บไว้ก่อน ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จำเป็นต่อการทำงาน
ยิ่งถ้า network ที่ช้าๆ แล้วจะพบว่า จะทำการดึงข้อมูลมาไม่ทัน
เช่นดึงข้อมูลมาไม่ได้ แล้ว ผู้ใช้งานจะพบเจอกับรูปภาพหน้าขาวขึ้นมา (ผมเจอประจำเลย)
โดยการดึงข้อมูลมาก่อนนั้น สามารถทำได้ตั้งแต่ตอนเปิด application ขึ้นมาใช้งาน
หรือทำในขณะที่กำลังใช้งานก็ได้
แต่สิ่งที่ต้องคำนึง คือ การดึงข้อมูลต้องไม่ไปทำให้ผู้ใช้งานสะดุด
หรือ block การใช้งานของผู้ใช้งานโดยเด็ดขาด
นั่นคือต้องแยกการทำงานระหว่าง foreground process และ background process ออกจากกัน
รวมทั้งไม่ดึงข้อมูลที่ผู้ใช้งานไม่จำเป็นมาด้วย
และสิ่งสำคัญสุดๆ ก็คือ
ต้องมีระบบ monitoring สำหรับดูว่าผู้ใช้งานแต่ละคนหรือแต่ละเครื่อง
ไม่ทำการดึงข้อมูลมาไว้ก่อนมากจนเกินไป ไม่เช่นนั้นจะเปลือง bandwidth การใช้งานมากๆ
ทีมพัฒนานายังบอกด้วยว่า Facebook application for Android นั้นมีไฟล์ APK มากกว่า 20 ไฟล์
ซึ่งแยกตาม API Level, ขนาดของหน้าจอ และ สถาปัตยกรรมของ CPU อีกด้วย
มันไม่ใช่เรื่องที่ง่าย หรือ เล่นๆ เลยนะ
ดังนั้นลองนำแนวคิดเหล่านี้ ไปใช้เพื่อปรับปรุง Mobile application กันได้
น่าจะมีประโยชน์ไม่มากก็น้อยครับ
เมื่อวานอ่านเรื่องของ แจ็ค หม่า ที่หลายคนแชร์กันใน facebook แล้วรู้สึกว่าชอบนะ เลยขอเก็บไว้อ่านซ้ำในคราวหลัง เพราะแม้จะเป็นเรื่องเดิม แต่อ่านคนละเวลา คนละช่วงชีวิต มันก็อาจให้แนวคิดที่ไม่เหมือนกันได้
ที่มา http://hackerlife.in.th/แจ็ค-หม่า-จาก-500-บาทเป็น-5ล้า/
แจ็ค หม่า จากชายผู้มีเงินเดือน 500 บาท ตอนนี้บริษัท Alibaba ของเค้ามีมูลค่ามากกว่า 5ล้านล้านบาท เป็นบริษัทอินเทอร์เน็ตที่มีมูลค่าตลาดสูงกว่า eBay, Twitter และ LinkedIn รวมกัน เมื่อวันที่ Alibaba Group ขายหุ้น IPO เป็นวันแรก ก็ขึ้นแซง Facebook เลย! นับเป็นบุคคลที่ประสบความสำเร็จสูงที่สุดในจีนตอนนี้
วันนี้แฮกชีวิตนำคำสอนของ แจ็ค หม่า ว่าเราจะประสบความสำเร็จในชีวิตและธุรกิจได้อย่างไรบ้าง
แจ็ค หม่า: สิ่งที่ผมเสียใจที่สุด
เมื่อปีค.ศ. 2001 ผมได้ทำสิ่งผิดพลาด ซึ่งสิ่งนั้นคือ ผมได้บอก 18 คนผู้ร่วมลงเรือลำเดียวกันในการเริ่มธุรกิจกับผมว่า ตำแหน่งสูงสุดที่พวกเขาสามารถไปได้คือการทำงานในตำแหน่งระดับการจัดการเท่านั้น
ส่วนตำแหน่งประธานและตำแหน่งผู้บริหารระดับสูงของเรานั้นเราจำเป็นจะต้องจ้างบุคคลภายนอกมาบริหารงาน แต่ไม่กี่ปีต่อมา พวกเค้าเหล่านั้นก็ลาออก…
แต่คนที่ผมสงสัยในความสามารถตั้งแต่ร่วมทุกร่วมสุขกันมาก็ขึ้นมาเป็นประธานบริหารและผู้อำนวยการ
จากนั้นจึงทำให้ผมเชื่ออยู่ใน 2 หลักการ คือ
แจ็ค หม่า: คุณไม่สามารถที่จะทำให้คนทุกคนนั้นคิดคล้ายๆกันได้หรอก แต่คุณสามารถที่จะทำให้ทุกคนนั้นไปในแนวทางเดียวกันได้ด้วยเป้าหมายเดียวกัน
อย่าพยายามแม้แต่จะคิด ว่าคุณจะทำให้ทุกๆคนคิดเหมือนๆกันได้… มันไม่มีทางเป็นไปได้!
จาก 30% ของผู้คนทั้งหมดนั้น จะไม่มีวันเชื่อคุณเลย
อย่าพยายามทำให้เพื่อนร่วมงานและพนักงานทำงานให้คุณ แต่ทำให้เค้าทำงานเพื่อเป้าหมายร่วมกันต่างหาก
มันง่ายกว่ามากที่จะให้บริษัทรวมใจกันอยู่ภายใต้เป้าหมายร่วมกัน มากกว่าการรวมใจไปอยู่ที่ตัวบุคคลใดบุคคลหนึ่ง
แจ็ค หม่า: อะไรที่มีในตัวผู้นำแต่พนักงานธรรมดาไม่มี
คนที่เป็นผู้นำนั้นไม่ควรนำทักษะเชิงเทคนิคไปเปรียบเทียบกับพนักงานของเค้า ซึ่งพนักงานของคุณจำเป็นต้องมีทักษะเชิงเทคนิคมากกว่าคุณ ถ้าหากเค้าไม่มี แสดงว่าคุณจ้างคนผิดแล้วล่ะ
แล้วอะไรละที่ทำให้ผู้นำโดดเด่น
แน่นอนว่าคุณภาพของผู้นำที่ดีนั้นอยู่ที่วิสัยทัศน์ แรงใจและความสามารถ
แจ็ค หม่า: อย่าริยุ่งการเมือง
คุณต้องเข้าใจเสมอว่าเงินและอำนาจทางการเมืองมันอยู่ที่เดียวกันไม่ได้ หากคุณอยู่ในการเมือง ก็ไม่ควรคิดเรื่องเงินอีกต่อไป หากคุณทำธุรกิจ ก็อย่าเที่ยวไปยุ่งเกี่ยวกับการเมือง หากสองอย่างนี้เจอกันเมื่อไหร่ละก็ รอวันจบไม่สวย… 
แจ็ค หม่า: 4 คำถามที่เด็กรุ่นใหม่ควรจะเฝ้าถามตัวเอง
ความล้มเหลวคืออะไร: การยอมแพ้นั้นเป็นความล้มเหลวที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ความยืดหยุ่นคืออะไร: คุณจะเข้าใจความหมายของคุณก็ เมื่อคุณผ่านความยากลำบาก ผ่านความทุกข์และความผิดหวัง มาแล้วเท่านั้น
ความรับผิดชอบและหน้าที่คืออะไร: คือการที่จะต้องขยันมากขึ้น ทำงานหนักและความทะเยอทะยานกว่าคนอื่น ๆ คนโง่เท่านั้นที่ใช้ปากของพวกเขาที่จะพูด คนฉลาดใช้สมองของเขา และคนที่ปราดเปรื่องจะใช้หัวใจของเขา
แจ็ค หม่า: คนเรานั้นเกิดมาเพื่อใช้ชีวิตและหาประสบการณ์ชีวิต
ผมบอกกับตัวเองเสมอว่าคนเราไม่ได้เกิดมาเพื่อทำงาน แต่เพื่อสนุกกับชีวิต และเราเกิดมาเพื่อทำสิ่งที่ดีกว่า ไม่ได้เพื่อทำงาน หากคุณใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อทำงาน คุณจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน
ไม่ว่าคุณจะประสบความสำเร็จในอาชีพการงานมากเพียงใดก็ตาม คุณจะต้องจำไว้ว่า เราเกิดมาเพื่อใช้ชีวิต ถ้าคุณยุ่งแต่กับการทำงาน ในที่สุดคุณจะต้องเสียใจ
แจ็ค หม่า กล่าวถึง เวทีแข่งขันและการแข่งขันในธุรกิจ
แจ็ค หม่า: อย่าจู้จี้ขี้บ่นเป็นนิสัย
ถ้านานๆครั้ง ก็คงไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่หากบ่นเป็นนิสัยแล้ว คุณก็จะยิ่งบ่นมากขึ้นไปอีก เปรียบได้กับดื่มน้ำทะเล ยิ่งดื่มก็ยิ่งกระหาย ดื่มไปไม่ได้ช่วยอะไร การบ่นก็เหมือนกัน การบ่นเยอะๆมันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น หนทางสู่ความสำเร็จนั้น คุณจะสังเกตได้ว่าผู้ที่สำเร็จมักจะไม่ขี้บ่น…
โลกนี้จำไม่ได้หรอกว่าคุณพูดอะไรไป แต่จะไม่ลืมสิ่งที่คุณทำ
คำแนะนำของ แจ็ค หม่า สำหรับผู้ประกอบการ
แจ็ค หม่า กล่าวถึง การเป็นผู้ประกอบการ
แจ็ค หม่า: 4 สิ่งต้องห้ามของผู้ประกอบการ
“First they ignore you, then they laugh at you, then they fight you, then you win.” อย่าเป็น “they” ในประโยคข้างต้น
แจ็ค หม่า กล่าวถึง การเปิดบริษัทของคุณเอง
ความหมายของการเริ่มต้นบริษัทคือ: คุณจะสูญเสียรายได้ที่มั่นคง คุณจะมีสิทธิ์หยุดได้ตามใจ จะได้โบนัสหรือไม่ก็เป็นสิทธิ์ของคุณ อย่างไรก็ตาม มันก็หมายความว่า รายได้ของคุณก็จะไม่ถูกจำกัด คุณจะใช้เวลาได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นและคุณจะไม่จำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากคนอีกต่อไป
หากคุณมีความคิดที่แตกต่างกัน ผลลัพธ์ของคุณก็จะแตกต่าง: ถ้าคุณตัดสินใจเลือกสิ่งที่แตกต่างจากคนรอบข้างคุณ ชีวิตของคุณจะแตกต่างจากคนรอบข้างคุณ
แจ็ค หม่า กล่าวถึง เรื่องโอกาส
ถ้าหากมีข้อเสนอนึงมาแล้วคนส่วนใหญ่ตอบว่า “ใช่” เกินกว่า 90%, ผมก็จะทิ้งข้อเสนอนั้นลงถังขยะทันที
เหตุผลง่ายนิดเดียว: ถ้าหากมีคนเยอะขนาดนี้คิดว่าข้อเสนอนี้ดี แสดงว่ามีคนอีกเยอะที่กำลังทำงานนี้อยู่ และโอกาสนั้นมันก็ไม่ได้เป็นของเราแล้ว
หลายคนพยายามสร้างบางอย่างที่เป็นนวัตกรรม แต่กลับต้องล้มเหลว จึงเกิดคำถามว่าทำไม?
เราอาจจะเคยเห็นของ 2 สิ่ง โดยที่อันนึงเป็นนวัตกรรมที่ใหม่มากๆ เจ๋งมากๆ แต่กลับล้มเหลว แต่อีกอันที่ไม่ได้มีนวัตกรรมที่ล้ำหน้ามากนักกลับอยู่รอดได้
เรามักคิดว่าสร้างนวัตกรรมนั้นต้องเป็นสิ่งใหม่ สิ่งที่แปลกกว่าในปัจจุบัน สิ่งที่ต้องไม่เคยมีใครทำมาก่อน ความคิดนี้อาจจะเคยเป็นจริงในยุคหนึ่ง แต่ในยุคนี้ ยุคที่ทุกอย่างซับซ้อนขึ้น บางครั้งการจะสร้างนวัตกรรมต้องคิดให้ง่าย ทำให้ง่าย เพราะคู่แข่งที่สำคัญที่สุดไม่ใช่คู่แข่งทางธุรกิจที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว แต่กลับเป็น ลูกค้าซึ่งเปลี่ยนแปลงช้ากว่าที่เราคิด การพยายามสร้างอะไรที่ใหม่จนเกินไป อาจไม่สามารถทำให้ลูกค้าเข้าใจได้ หรือไม่อาจเปลี่ยนพฤติกรรมของลูกค้ามาใช้ผลิตภัณฑ์ของเราได้
ดังนั้นการประดิษฐ์อะไรซักอย่างในยุคที่ต้นทุนของการสร้างนวัตกรรมมีราคาถูกมากจนเกือบจะเป็นศูนย์ แนวทางการสร้างนวัตกรรมเปลี่ยนแปลงไปด้วยแนวทางต่อไปนี้
Deploy or Die คุณต้องสร้างสิ่งประดิษฐ์ของคุณออกมาสู่โลกจริงๆ มันถึงจะมีคุณค่า ไม่ต้องรอใครมาอนุมัติ หรือสนับสนุน
Pull over Push คุณควรสามารถดึงสิ่งที่คุณต้องการ คนที่คุณต้องการ เข้ามาได้ด้วยพลังของเครือข่าย โดยไม่ต้องสะสมเงินและพลังอำนาจไว้มากมาย
Learning over Education การศึกษาคือสิ่งที่คนอื่นทำกับคุณ แต่การเรียนรู้คือสิ่งที่คุณทำกับตนเอง การศึกษาพยายามคิดแทนคุณว่าในชีวิตของคุณจำเป็นต้องรู้อะไรบ้าง ให้คุณต้องคอยท่องจำสิ่งต่างๆ อยู่เกือบ 20 ปี ก่อนจะปล่อยให้คุณออกไปเล่นกับโลกภายนอก แต่โลกอยู่ตรงหน้าของคุณแล้ว คุณไม่ต้องรอให้ใครมาคิดแทนว่าคุณควรรู้อะไร จงออกไปเล่น หากไม่รู้อะไรค่อยกลับมาเรียนรู้ ทุกวันนี้เราสามารถหาความรู้ทุกอย่างได้จากอินเทอเน็ตอยู่แล้ว
Compass over Map การพยายามสร้างแผนที่อย่างละเอียดก่อนออกเดินทางนั้นแพงมาก และไม่ค่อยจะแม่นยำ เราเพียงต้องมีเป้าหมาย แล้วออกไปลุยกับมัน
แม้โลกจะซับซ้อนสุดๆ แต่สิ่งที่เราต้องทำนั้นเรียบง่ายมาก คุณต้องหยุดคิดที่จะวางแผนทุกอย่างล่วงหน้าและสะสมทรัพยากรทุกอย่างให้พร้อมก่อนลงมือ คุณเพียงแต่ต้องเตรียมพร้อมอยู่เสมอ มุ่งความสนใจไปที่การติดต่อทำความรู้จักผู้คน เรียนรู้อยู่ตลอดเวลา ตื่นตัวกับสิ่งต่างๆ ตลอดเวลา และอยู่กับปัจจุบันสุดๆ
อย่าเป็น “นักอนาคตนิยม” แต่จงเป็น “นักปัจจุบันนิยม”
วันนี้อ่านบล็อกคุณเนย http://nuuneoi.com/blog/blog.php?read_id=717 ได้ข้อคิดมา 2 อย่าง
